Wijkveiligheid

Veiligheid begint bij u en mij, bij de veiligheid die wij elkaar bieden en het vertrouwen op die veiligheid, aldus de eerste column over veiligheid op andere website*). In deze tweede column een stukje praktijk, naar aanleiding van een gesprek met een wijkvereniging die voor haar veiligheidsproject ‘hulptroepen’ had ingeschakeld. Onze veiligheid begint aan de gemeentegrens en dan in cirkels -de rode contour van de bebouwde kom, de wijk, de straat-  tot ons eigen huis-tuin-schuur en daarbinnen elke kamer en kast, en alle have en goed wat daar te vinden is. Wat is er geleerd in een huiskamer bij en met ‘de buren’?

 

 

Hulptroepen via Empowering People

Burgers en hun organisaties barsten van de goede ideeën om situaties in hun directe maatschappelijke omgeving te verbeteren. Het ontbreekt vaak aan enerzijds ‘wegenkennis’ en de goede netwerkcontacten. En anderzijds –soms-  aan de juiste taal om begrepen te worden door beslissers, bestuurders, managers en beleidsmedewerkers van in te schakelen organisaties. Drie kleine organisaties (GreenWish, WijkAlliantie en Enviu) begeleiden de initiatiefnemers en koppelen ze in een vroeg stadium aan ambtenaren van verschillende ministeries die de bijpassende  ‘wegenkennis’, contacten, instrumenten en tips kunnen bieden.

 

>>------------------------------------------------------------------------------------------------

Het Ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties probeert hulp te bieden bij de hindernissen voor maatschappelijk verantwoorde initiatieven en deze burgers. Via een programma ‘Empowering People’ hebben een drietal organisaties de mogelijkheid om de kennis en expertise van ambtenaren in te schakelen om waardevolle duurzame en maatschappelijke initiatieven verder te helpen.

Omgekeerd leert de overheid beter in te spelen op deze initiatieven: de ‘Ja plus…’-houding, in plaats van de ‘Ja maar…’-houding. Want ‘Ja maar’ betekent: ‘Nee’.

------------------------------------------------------------------------------------------------<<

 

Casus: DNA-codering waardevolle spullen

Er waren meer inbraken in de wijk. De wijkvereniging had behoefte aan ‘hulptroepen’ bij de vraag: help ons te analyseren of de techniek van DNA markering echt leidt tot minder inbraken en hoe dit breder toepasbaar is binnen de wijk en mogelijk elders in Nederland. Wat komt erbij kijken en wanneer is deze aanpak aantrekkelijk voor de bewoners? Wie denkt met ons mee? Dat leidde tot contact met Empowering People, en met GreenWish en de Wijkalliantie, die de vraag in het eigen netwerk uitzette.

 

Twee ambtenaren reageerden op de hulpvraag, een specialist en een generalist. De combinatie toonde meteen het nut en de kracht van ‘diversiteit’; twee geheel verschillende achtergronden dus ook geheel verschillende sets van ‘wegenkennis’, contacten, instrumenten en tips. Nog voordat het gesprek in de huiskamer van de voorzitter van de wijkvereniging plaatsvond, zette de mailwisseling al een aantal processen in werking (zie Notities).

 

Heeft DNA codering nut?

Tijdens het gesprek werd een stapeltje met informatie en tips t.a.v. inbraakpreventie meegebracht en toegelicht. DNA-codering blijkt vooral nuttig voor spullen die geen –onuitwisbaar-  eigen uniek nummer hebben van zichzelf, zoals serie- en apparaatnummers van elektrische apparaten en IP-adressen van digitale apparaten (anders volstaat opvallend én onopvallend graveren enz). En dus eigenlijk voor spullen die niet met een graveerpen of met onzichtbare (permanente) inkt uniek te identificeren zijn, is DNA-codering een optie. Denk aan sieraden of spullen met een hoge emotionele waarde.

 

De DNA-gecodeerde goederen –net als spullen met een eigen uniek nummer-  zijn te registreren met een app stopheling. De informatie wordt opgeslagen in een digitaal kluisje op www.stopheling.nl/.

 

Als de gestolen waar ergens opduikt, dan is er een DNA-reader nodig om te weten of het gestolen waar betreft. Opkopers zelf hebben die doorgaans niet, de politie –die de opkopers controleren-  echter wel. Maar het is niet werkbaar dat de politie voor ieder ingeleverd goed dit gaat uitlezen met de reader. Opkopers kunnen op de stopheling-site nu ook nog niet nazien of bijv. sieraden met de kenmerken x-y-z als gestolen zijn gemeld. Dat kan nu nog alleen met unieke goederen, bijv. goederen met een serienummer. Maar er wordt wel gewerkt aan verbeteringen van het systeem en de pakkans.

 

Vooralsnog is die pakkans laag (7%) maar hoe meer spullen in een digitale kluis zijn geregistreerd, hoe beter het systeem werkt. Bovendien geeft het een goed gevoel om zelf alles er aan gedaan te hebben om een gestolen goed ‘opspoorbaar’ gemaakt te hebben: bewijs anders maar eens dat bijv. dít sieraad, jóuw sieraad van jóuw oma is! En die sticker van DNA-beveiliging op ramen heeft toch ook wel een afschrikeffect.

 

DNA markering lijkt daarmee een zeer specifieke maatregel voor een specifiek probleem. Het is meer een goede techniek om bijv. een jattende werknemer of kompaan te betrappen maar daar houdt het ook meteen een beetje mee op. Voor een algemeen probleem zijn algemene maatregelen eerder van toepassing.

 

>>------------------------------------------------------------------------------------------------

Ja maar, en de caravan of boot dan? Een optie zou kunnen zijn; verberg een mobieltje op een onvindbare plaats en gebruik een app om mobieltjes te traceren. Bijvoorbeeld: FindMyiPhone. Dat is een app van Apple die alleen op iOS werkt. (Het te traceren mobieltje hoeft (bij mijn weten) geen iPhone te zijn. À propos: de politie mag formeel geen lokcaravan plaatsen….!

Levende have? Chippen!

------------------------------------------------------------------------------------------------<<

 

Generiek: de kunst van het oorlog voeren

Deze informatie over de DNA-codering leidde in het gesprek zo tot verschillende conclusies. Wel nuttig die DNA-codering; voor zaken zonder onuitwisbare unieke coderingen. Maar voor alle gestolen waar geldt: alleen dat als ze via een opkoper of de politie opduiken, er een kans is om spullen terug te krijgen. Anders gezegd: je bent eigenlijk te laat als de inbreker al tot ‘de binnenste linie’ is doorgedrongen en in je tuin of huis staat om aan de haal te gaan met je tuinmeubels, apparatuur in de schuurtjes en de koikarpers of volièrevogels. Wat zijn de spreekwoordelijke andere verdedigingslinies?

 

Als de strijd tegen diefstal als het voeren van een oorlog bezien wordt, dan is ‘De kunst van het oorlogvoeren’ van Lao Tsu aan de orde. De kunst is door ‘wu wei’ dat doel te bereiken. Wu wei is een chinees begrip dat staat voor ‘ “niet” handelen’; oftewel, door de boel zo in te richten, op te stellen en te organiseren dat de doelen letterlijk ‘vanzelf’ bereikt worden - win de oorlog zonder slag te leveren![1].

 

Dus: niet alleen moet het onaantrekkelijk zijn om spullen te jatten (registreer, codeer, graveer, fotografeer ze). Maar de “oorlog” begint voor (wijk)bewoners al veel eerder, bij de buitenste linie. Dus: maak het voor kwaadwilligen evenzeer onaantrekkelijk/onmogelijk om ongezien/onopgemerkt:

-          de gemeentegrens overschrijden;

-          de wijk in te gaan;

-          de straat in te gaan;

-          de tuin of het huis te betreden;

-          kamers in het huis of schuurtjes in de tuin binnen te gaan;

-          onnaspeurbaar en onbewijsbaar mee te nemen.

 

Er kan veel, in samenwerking met de wethouder veiligheid, de wijkagent enz. maar begin eerst zelf en ‘van binnen’ uit:

-          Neem een kijkje op de website van het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid en denk vooral niet dat alles veilig is als u thuis bent (niet alleen zijn alle deuren dan open maar van een inbrekersduo kan de een u aan de praat houden bij de voordeur terwijl de ander via achter aan de gang gaat);

-          Het huis zelf; dat begint met deugdelijk hang- en sluitwerk. Daarna is het van een alarminstallatie te voorzien, van verborgen opbergruimte (bijv. een nep-stopcontact ;-)). 

-          Zo goed als een lichtschakelaar voor een ijskast alleen aangaat als de deur open gaat, kan dat natuurlijk ook voor een alarmlicht van het schuurtje.

-          Tuinen zijn met een hooggeplaatste lamp met een bewegingsdetector te voorzien; ja bij elke kat floept het licht aan. Een bewegingsdetector kan natuurlijk ook benut worden om de sproei-installatie in de tuin in te schakelen…. als u zelf weg bent.

-          Bordjes over buurtpreventie, borden en stickers op de voor/achterdeur dat de buurt DNA beveiligd of verborgen camera’s gebruikt, zijn niet uitnodigend voor het dievengilde (bluffen mag);

-          Op elke straatingang een camera is een beetje dol maar technisch-privé mogelijk. Het uit gewoonte noteren/fotograferen van vreemde auto’s in de straat –ook al is het de glazenwasser-  kan nuttig zijn;

-          Een camera kan natuurlijk ook bij een wijk die bijv. maar één toegang heeft. Voor het overige kunnen de ‘snellle’ in- en uitgangen voor scooterbendes of ‘afvoer- en verstopplaatsen’ minder praktisch gemaakt worden i.o.m. de wijkagent en de brandweer;

-          op de Utrechtse Heuvelrug stond enige tijd terug bij een aantal afritten van de snelweg een mobiele controlepost van de politie met de tekst: ‘Uw kenteken wordt gecontroleerd’ . Dat mag: i.v.m. wegenbelasting enz., maar dieven die elders wonen, vinden dit niet leuk.

 

>>------------------------------------------------------------------------------------------------

Rutte zei het laatst nog: de openheid van Nederland toont zich al door de open gordijnen. Dat is ongetwijfeld zo. Om inbraak/diefstal tegen te gaan, is het wel zaak om interessante spullen niet in het zicht te plaatsen. Het is ook niet handig om de verpakking van de nieuwe aanwinst (TV, computer, geluidsinstallatie enz.) pontificaal voor de deur te zetten als het oud papier opgehaald wordt. Het is handiger om met de straat af te spreken dat oud papier op de hoek wordt geplaatst. Als die verpakking dan klein gemaakt wordt, binnenstebuiten gevouwen in een stapeltje oud papier in een doos van de supermarkt zit (zonder enveloppen of weggegooid reclame-materiaal met adresgegevens) in de papiercontainer, dan is het een stuk lastiger voor het dievengilde om trefzeker het juiste huis binnen te lopen.

------------------------------------------------------------------------------------------------<<

 

Tot slot

Zo’n initiatief van een wijkvereniging –die zelf ook weer regelmatig contact heeft met andere wijkverenigingen uit binnen- en buitenland-  toont duidelijk aan dat politiek en bestuur echt wel kan vertrouwen op de eigen kracht van mensen en hun ideeën om situaties in hun directe maatschappelijke omgeving te verbeteren. Soms is er wat ‘wegenkennis’ en een netwerkcontact nodig. Of een paar handige woorden om begrepen te worden door beslissers, bestuurders, managers en beleidsmedewerkers van in te schakelen organisaties. De mooiste gemeente van Nederland worden we door samenwerking en openheid; binnen, buiten en met mensen in de nieuwe Gemeenteraad en in ons gemeentelijke ambtelijke apparaat.

 

BV/12/5/2014

*) https://utrechtseheuvelrug.d66.nl/alle-blogs/veiligheid-op-de-utrechtse-heuvelrug/

 

=====

Notities

 

Nuttige links:

-          Empowering People; www.greenwish.nl/greenwish-nieuws/empowering-people-1158.html,  www.greenwish.nl/greenwish-nieuws/empowering-people-ambtenaren-en-sociaal-ondernemers-versterken-elkaar-1101.html

-          Wijkinformatie CBS : www.cbsinuwbuurt.nl.

-          Markering van spullen: zowel een graveerpen als een pen met (onuitwisbare) onzichtbare inkt is in grotere kantoor- en schrijfartikelenwinkels te verkrijgbaar.

-          Registratie van al uw goederen in een eigen digitaal kluisje op: http://www.stopheling.nl/

-          Stagiaires van opleidingen veiligheidskunde of politie-opleidingen kunnen een stuk onderzoek-ontwikkeling doen – bijv een veiligheidsplan voor de buurt. Zie www.stage.nl

-          Het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (www.hetcvv.nl) ondersteunt gemeenten die woninginbraak willen aanpakken Het PKVW-aanbod (Politiekeurmerk Veilig Wonen) bestaat o.m. uit:

o        Kosteloze advisering bijeenkomsten Woninginbraak

o        Regionale of lokale Uitgelicht bijeenkomst integrale aanpak inbraak

o        CCV-bouwplanadviseur adviseert bij (ver)bouwingen rondom hot spots

o        Presentatie ‘Mag ik even binnenkomen …?’

o        Procesbegeleiding

o        Wintercampagne 'Laat de inbreker in de kou staan'

o        Artikelen voor gemeentelijke websites

-          www.politiekeurmerk.nl

-          www.wijkalliantie.nl

-          de ‘buren’: www.akkerbloem.nl

 

“Checklist”: een aanzet, aan te vullen en in te delen naar de verschillende “verdedigingslinies”

c           zijn alle spullen in huis-tuin-schuur onwisbaar gemarkeerd, geregistreerd? Idem caravan enz.? Goederen met unieke nummers via de app stopheling geregistreerd?

c           Is het hang- en sluitwerk van huis, garage, schuurtje en tuinhuisje nog van deze tijd?

c           Schuifraam of schuifpui? Met een latje ertussen is het ding onmogelijk open te krijgen!

c           Zijn kleine raampjes en bovenlichtjes ook voor kinderen te klein of misschien toch open te krijgen of te forceren? Een stevig draadwerkje ervoor is weer een extra hindernis en ook een goede deurdranger die toevallig “ over” is kan goede diensten bewijzen.

c           Zijn de spullen uit het zicht te plaatsen of te camoufleren (toon geen verpakkingen van uw nieuwste aanwinsten)

c           Digitale registraties en foto’s zijn mooi; is er ook een map met al die info op papier? Inclusief de info over alle telefoonnummers, namen van apps en websites om abonnementen, pasjes e.d. te blokkeren en diefstal te melden?

c           Plaats (bewegings)camera’s in huis, enige tijd na een inbraak/diefstal. De dieven weten ook dat er binnen ca 3 maanden een splinternieuwe TV, computer of geluidsinstallatie te halen valt.

c           Welke alternatieven zijn er overwogen (alarminstallatie(s; collectieve inkoop), buitenverlichting/tuinsproeiers/camera's met sensoren, buurtwacht,…?)

c           Zijn de huizen op inbraakbeveiliging gecontroleerd door de politie?

c           Welk percentage huizen heeft een alarminstallatie? Wat zijn de afspraken met buren en buurtwacht? Hebben de betrokkenen elkaars mobiele nummers? Een maandelijks koffiekwartiertje?

c           Wat zijn de kenmerken van de inbraken in de gemeente waarmee iets gedaan kan worden? Wat is de werkwijze geweest: ruiten ingeslagen/doorgeboorde cilindersloten/koevoet in de deur/wel-niet tijdens aanwezigheid bewoners/hoe laat/welke dagen). Wat wordt er vooral gezocht/gejat? Zijn het vooral hoekhuizen of huizen met wandelpaden/bossages (schuilplaatsen) aan de achterzijde?

c           Welke delen van de wijk zijn heel open (iedereen ziet alles), andere niet/minder?

c           Wat is er af te spreken met bewoners die 3x per dag hun hond uit laten?

c           Zijn de toegangsbruggetjes/wandelpaden af te sluiten/op te heffen/van hindernissen (bloembakken) te voorzien? Wat kan daar gedaan worden om moeilijker onzichtbaar de wijk in en uit te komen?

c           Is het makkelijk naast/achter/op schuurtjes/bossages personen of goederen te verstoppen? Wat kan daar aan gedaan worden? Zijn er erg stekelige planten/struiken te plaatsen (wijnbes, vuurdoorn, steenbraam enz.)?

c           Zijn de muurtjes tussen tuinen, terrassen en balkons makkelijk te nemen hindernissen en opstapjes om ergens binnen te komen? De ouderwetse methode van specie/montagekit met glasscherven maakt dat minder aantrekkelijk. Strips met duivenpinnen doen het natuurlijk ook; het helpt ook tegen meeuwen en kraaien. Of staan er ladders en ander ‘gereedschap’ klaar voor de inbrekers? NB Een deurklink of hek onder stroom zetten mag niet, ook niet op eigen terrein!

c           Zijn er bedrijven in de wijk die enerzijds onbekenden een alibi verschaffen om in de wijk te komen (klanten) en anderzijds evengoed het bedrijf als ‘target’ voor diefstal te hebben?

c           Is de wijk (te) goed (ongezien) doorloop- en doorkruisbaar via paden en 'achteroms'; is compartimentering mogelijk zodat er maar één in- en uitweg is – vol in het zicht van velen?

c           Wat is de “bezettingsgraad” in de wijk, dwz hoeveel huizen zijn wanneer onbemenst?

c           Hoeveel werklozen/werkwilligen zijn er in de wijk (buurtwacht)? Hoeveel daarvan worden bereikt (via bijv. het buurthuis of anderszins). Hoe (on-)zichtbaar opereren de buurtwacht?

c           Worden ‘vreemden’ (hondenuitbaters) en ‘personeel’ (glazenwassers) snel gesignaleerd en geregistreerd (kenteken, persoonsbeschrijving) in de wijk?

c           Is er een preventie/beveiligingsrapport gemaakt van de wijk (wijkagent-brandweer)?

c           Wat zijn de zichtbare waarschuwingsborden (buurtpreventie), stickers e.d. v.a. de gemeentegrens

c           Wat zijn de plannen van wethouder? Bijvoorbeeld in reactie op de laatste politiemonitor? Wat zegt CBS over de wijk? Hoe ziet de wijkagent dat? Is er een structureel overleg mogelijk; bijv. eens per 3-4 maanden een half uurtje met telkens een actielijstje als uitkomst?

c           Zijn er bestemmingsplannen rond de wijk waardoor de wijk veiliger/onveiliger wordt – of gemaakt kan worden?

 

c           PM

o         Allermeer wijkcontacten/buren indien op de vakantiebestemming spullen met adresgegevens gestolen worden (en laat geen adresgegevens “slingeren”; ook dieven hebben mobieltjes en internationale contacten/netwerken om een ‘huisbezoek’ af te (laten) leggen.

o         Zorg vóór vakantievertrek voor een (dubbele) backup van alle gegevensbestanden op alle thuisblijvende en mee te nemen ICT

o         De truc met een verborgen mobieltje en FindMyiPhone kan natuurlijk ook gebruikt worden voor de caravan, camper, vouwwagen, boot enz.

o         Bij uw bank is wellicht (gratis) kluisruimte beschikbaar voor uw kostbaarheden (en de schooldiploma’s van de kinderen)

 

 



[1] Met verontschuldiging om zoiets veel omvattends en subtiels, zo cru en onbeholpen te verwoorden.